Scorzonera cana (C.A.Mey.) Griseb.

Anadolu’da özellikle kırsal bölgelerde geleneksel bitki bilgisi içinde yer bulan, ancak günümüzde kullanımı büyük ölçüde azalmış bir türdür. Halk arasında, "dede sakalı", ‘’teke sakalı’’, "yabani hindiba", "kuzu otu" adlarıyla anıldığı bilinmektedir. Genç yaprakları ilkbaharda toplanarak haşlanır, çiğ olarak yufka arası dürüm yapılarak, salata ya da kavurma şeklinde tüketilir. Erken dönemde çıkan sürgünleri diğer yenen otlarla birlikte "otlu börek" ya da "ot kavurması" yapımında kullanılır.

Berat Mehani: “Kıraç topraklarda suyun bol olduğu yerlerde ya da tarlalarda buğday ekininin arasında kendiliğinden çıkan bu yabani ot, baharın ilk otlarıyla birlikte baş gösterir. Aynı kökten uzayıp toprak üzerinde yayılan uzun ve kılçıklı sert yaprakları vardır. Bu görünümü nedeniyle Konya-Karaman bölgelerinde Dede Sakalı adıyla da bilinir. Sahiden ince telli ve gür bir sakalı andırır görüntüsü. Bunun yanı sıra sert yaprakları da bu adın hakkını verir. Köküne yakın yerden bıçak yordamıyla kesilip taze tüketilir. Genellikle üzerine tuz serpilip bulunduğu yerde tüketilir ya da yufka ekmeğin arasına katık olur. Fakat bu otu yemek sağlam dişleri gerektirir, bu nedenle adındaki dede çağrışımına rağmen yaşlıların tercihi olmaz.”